YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14204
KARAR NO : 2023/3506
KARAR TARİHİ : 13.04.2023

T U T U K L U

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/759 E., 2021/491 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Hükmün düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
A. … 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.02.2021 tarihli ve 2020/160 Esas, 2021/49 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 63 üncü maddesi, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve müsadere hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. … Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 01.04.2021 tarihli ve 2021/759 Esas, 2021/491 sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Suçun unsurlarının oluşmadığına,
2. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanık … ve temyiz talebinde bulunmaması sebebi ile temyiz dışı sanık …’ın uyuşturucu madde ticareti yaptıklarına yönelik elde edilen istihbari bilgiler neticesinde sanık …’ın telefon hattına yönelik … 1. Sulh Ceza Hâkimliği’nin 03.12.2019 tarihli ve 2019/5770 değişik iş sayılı kararı ile iletişimin dinlenmesi tedbiri uygulandığı, sanık ile kullanıcı tanık İ. Ü. arasında geçen görüşmede, sanığın İ.’e buluşma yerini tarif ettikten sonra dinlenen görüşmeler neticesinde yapılan fiziki takipte İ.’in aracının durdurulduğu, araçta bir fişek, uzmanlık raporuna göre % 92 saflık içeren net 1,104 gram metamfetamin maddesinin ele geçirildiği, İ.’e yaptırılan fotoğraflı teşhis işleminde uyuşturucu maddeyi satın aldığı şahıs olarak sanığı teşhis ettiği, sanığın aşamalardaki kendi içinde çelişkili savunmalarına itibar edilmediği olayda; ele geçirilen uyuşturucu maddenin metamfetamin

olması, İ.’in teşhisi, sanık ile İ. arasında tespit edilen telefon görüşmelerinin herhangi bir sebep belirtilmeden, doğrudan buluşmaya yönelik olması ve tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde; sanığın İ.’e uyuşturucu maddesi sattığının sabit olduğu, satışın araç içerisinde gerçekleşmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendinin uygulanma şartlarının oluşmadığı, sanığın iddianamede yer alan ikinci ve üçüncü olaylar nedeniyle cezalandırılmasına yönelik her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delilin dosyada bulunmaması ve şüpheden sanık yararlanır evrensel ilkesi nazara alınarak sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanma şartlarının oluşmadığı anlaşılarak sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince hükümdeki adli para cezasının 24 eşit taksitte tahsiline karar verilmesine rağmen taksit aralığının gösterilmemesi nedeniyle hüküm fıkrasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasına ilişkin kısmında yer alan ”24 eşit” ibaresinden sonra gelen “taksitte” ibaresinin “aylık taksitler halinde” ibaresi ile değiştirilmesine ve hükmün kalan kısımlarının aynen bırakılmak suretiyle hukuka aykırılık düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın 06.07.2021 tarihli beyanında, temyiz isteminden vazgeçmediğini belirtmesi karşısında; tebliğnamedeki iade yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen adli para cezasının, hükmün dördüncü bendinde 16.660,00 TL olarak belirtilirken beşinci bendinde 10.000,00 TL olarak belirtilmesi; maddi hata olarak değerlendirilerek mahallinde giderilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, dosyadaki delillerin suçun sübutunu tayinde yeterli olduğu anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, eleştiri dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 01.04.2021 tarihli ve 2021/759 Esas, 2021/491 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.04.2023 tarihinde karar verildi.