YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14061
KARAR NO : 2023/1543
KARAR TARİHİ : 28.02.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.02.2021 tarihli ve 2020/340 Esas, 2021/74 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 10 yıl hapis ve 20.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 13.04.2021 tarihli ve 2021/500 Esas, 2021/813 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Sanığın atılı suçu işlediğine dair yeterli delil bulunmadığına,
2. Delillerin hukuka aykırı şekilde toplandığına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suç tarihinde alınan ihbar üzerine yapılan fiziki takipte tanık S.’un sanığın evine girip çıktığı, durdurulduğunda üzerinde çizgili kağıda sarılı uyuşturucu maddelerden esrar maddesinin ele geçtiği, her ne kadar tanığın sanıkla alışverişi görülmemiş ise de, ikamet aramasında hassas terazinin, kağıtlara sarılı halde esrar maddelerinin bulunmuş olması bunun haricinde yine odunlukta poşet içerisinde uyuşturucu maddenin ele geçirilmiş olması, yaprakları yırtık vaziyette bulunan tanıktan ele geçen maddenin sarılı olduğu kağıt ile benzer defter kağıtlarının bulunmuş olması, sanığın geçmiş hali, aynı suçu işleme yönündeki eğilimleri, eylemden sonraki davranışları gözönünde bulundurularak, sanık hakkında takdiri indirim uygulanmadığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkındaki hükümde 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanmasında ilamda yazılı ceza miktarının belirtilmemesi hukuka aykırı görülerek İlk Derece Mahkemesi bu hüküm yönünden düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfına ve sübutuna, arama kararında bir hukuka aykırılık bulunmadığına, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
B. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümle ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’nce, İlk Derece Mahkemesinin ilamında “16 yıl 6 ay hapis cezasının” ibaresinin gösterilmemesi hukuka aykırı görülerek düzeltilmişse de; tekerrüre esas alınan Silifke Ağır Ceza Mahkemesi’nin 23.05.2017 tarihli, 2016/372 Esas, 2017/169 Esas sayılı dosyasında sanık hakkında verilen mahkûmiyet kararının Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 09.03.2018 tarihli, 2017/1308 Esas, 2018/245 Karar sayılı kararı ile bozulduğu ve netice cezanın 8 yıl 7 ay 3 gün hapis ve 1.860,00 TL adli para cezası olarak verilip, kararın kesinleştiği anlaşılmakla bozma öncesine ilişkin hükmün tekerrüre esas alınmasının hukuka aykırı olduğu,
Değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 13.04.2021 tarihli ve 2021/500 Esas, 2021/813 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
A. İlk Derece Mahkemesinin 8 numaralı bendinde yer alan “almış olduğu” ibaresinden sonra gelmek üzere “8 yıl 7 ay 3 gün hapis cezasının” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Silifke Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.02.2023 tarihinde karar verildi.