YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/786
KARAR NO : 2020/9230
KARAR TARİHİ : 17.12.2020
Mahkeme : ANKARA Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Sanığın mahkûmiyetine dair Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2018 tarihli 2017/535 esas ve 2018/121 karar sayılı ilamına yönelik istinaf istemi sonucunda hükmün düzeltilerek esastan reddine dair sanığın mahkûmiyetine ilişkin önceki hükümde direnmek suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2018 tarihli 2017/535 esas ve 2018/121 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 188/3, 188/4-a, 62/1, 52/1- 2, 53, 58 ve 63. maddeleri gereğince neticeten 12 yıl 6 ay hapis ve 1500 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 19/04/2018 tarihli 2018/492 esas ve 2018/433 sayılı kararı ile düzeltilerek esastan reddine karar verildiği, bu kararın da sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 08.02.2019 tarih ve 2018/4552 esas, 2019/764 sayılı kararı ile ”mahkûmiyetine yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet hükmü kurulması” gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma kararı üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 26/04/2019 tarihli 2019/543 esas ve 2019/634 sayılı kararı ile bozma kararına karşı “Direnme” kararı verildiği anlaşılmakla; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma nedeni veya nedenlerini tartışmak, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak, hükümde değişiklik yapmak suretiyle verilen direnme kararının özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu ve mahkemece, Dairemizin 08.02.2019 tarih ve 2018/4552 esas, 2019/764 sayılı bozma kararına karşı direnildiği belirtilmiş ise de; direnme kararında bozma nedenlerinin tartışılmış olması, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçeler ilave edilerek hüküm kurulması karşısında, karar şeklen direnme gibi görünse de özde ilk karar niteliğinde olduğundan, direnme kararının bozmaya eylemli uyma olarak kabulü ile temyizen inceleme görevinin Yargıtay Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Her ne kadar mahkemece kullanıcı …’nın ifadesine dayanılarak sanığın uyuşturucu madde ticareti yaptığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; 30.06.2017 tarihli fiziki takip ve olay yakalama-üst arama ve muhafaza altına alma tutanak içeriğine göre kolluk görevlilerince uyuşturucu alışverişin bizzat görülmemesi, alıcılardan Suat’ın sanığa dair beyan ve tespitinin olmaması, alıcı …’un ise mahkemede döndüğü müdafii eşliğindeki kolluk ifadesinde sanığın ismini vermemesi, teşhis işleminde de müdafii bulunmaması, …’un gerek mahkemeye verdiği 23.11.2017 tarihli dilekçesi gerekse de mahkemedeki beyanında kolluktaki ifadesinden dönerek uyuşturucu maddeyi Baki’den almadığını belirtmesi, …’tan ele geçen maddenin sentetik kannabinoid olmasına rağmen sanıktan ele geçen maddenin uyuşturucu madde olmaması hususları nazara alındığında kullanıcı …’tan ele geçen uyuşturucu maddeyi sanığın temin ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.