YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4465
KARAR NO : 2021/620
KARAR TARİHİ : 19.01.2021
Mahkeme : ANTALYA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler: 1) Mahkûmiyet : Denizli 11. Asliye Ceza Mahkemesi 03/04/2018 – 2018/91 esas ve 2018/274 karar
2) Mahkûmiyet : Dinar Ağır Ceza Mahkemesi 20/03/2018 – 2018/1 esas ve 2018/29 karar 3) Mahkûmiyet:(İlk derece mahkemelerinin hükümleri kaldırılarak) Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 25/09/2019 – 2019/1719 esas ve 2019/1486 karar
4) Temyiz isteminin reddi: Antalya Bölge Adliye Mahkemes 5. Ceza Dairesinin 24/10/2019 – 2019/1719 esas ve 2019/1486 ek karar
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Denizli 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2018 tarihli 2018/91 esas, 2018/274 sayılı kararıyla sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan verilen mahkûmiyet kararının istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2018/908 esas ve 2019/227 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, yine Dinar Ağır Ceza Mahkemesinin 20/03/2018 tarihli 2018/1 esas, 2018/29 sayılı kararının istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2018/516 esas ve 2019/460 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, Cumhuriyet savcısının itiraz kanun yoluna başvurması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2019/1720 esas ve 2019/1357 sayılı kararı ile dosyaların öncelikle birleştirildiği ve daha sonra her iki mahkeme hükmünün ortadan kaldırılması suretiyle 25/09/2019 tarihli 2019/1719 esas ve 2019/1486 sayılı kararı ile yeniden ve tek bir hüküm tesis edilerek aleyhe istinaf kanun yoluna başvurulmamış olması ve ilk derece mahkemelerince belirlenen sonuç ceza miktarlarının sanığın daha lehine olması nedeniyle sonuç ceza olarak 1 yıl 18 ay hapis cezasının verildiği görülmekle; 5271 sayılı CMK’nın 286/2-b. maddesi uyarınca Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi tarafından verilen kararın, sanık yönünden ceza miktarını artırmadığının anlaşılması karşısında;
5271 sayılı CMK’nın 286/2-b maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince 25/09/2019 tarihinde ” 1 yıl 18 ay hapis cezasına” hükmedildiği ve bu haliyle hükmün “temyiz edilemez” nitelikte olduğu anlaşıldığından, Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 24/10/2019 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararına yönelik sanığın yerinde görülmeyen temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 302/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Dinar Ağır Ceza Mahkemesine kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına verilmesine, 19/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.