Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2020/21682 E. 2023/5275 K. 07.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/21682
KARAR NO : 2023/5275
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/275 E., 2016/744 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. … Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.02.2014 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 325 inci maddesi birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. … 63. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2015 tarihli ve 2014/297 Esas, 2015/756 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, 6545 sayılı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde suç tarihi itibarıyla lehine olan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca takdir edilen 10 ay hapis cezasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Karar 03.06.2015 tarihinde kesinleşmiştir.

3. Sanığın denetim süresi içinde 12.03.2016 tarihinde işlediği “Hükümlü veya tutuklunun kaçması” suçundan Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.03.2016 tarihli ve 2016/100 Esas, 2016/153 Karar sayılı mahkûmiyet kararının kesinleştiğinin ihbar olunması üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, … 63. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2016 tarihli ve 2016/275 Esas, 2016/744 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on birinci fıkrası uyarınca hüküm açıklanarak, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı Kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası, aynı Kanun’un 62 inci maddesi, 53 üncü maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması ile hak yoksunluğuna hükmedilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık 16.05.2016 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

“Tüm dosya kapsamı,sanık savunması,nüfus ve sabıka kayıtları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda mahkememizin 06.05.2015 tarih 2014/297 Esas, 2015/756 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın kesinleştirilerek infaza verildiği, Gölpazarı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 25.03.2016

Tarih, 2016/100 Esas sayılı yazıları ile hükümlü hakkında verilen mahkûmiyet kararı ve kesinleşme şerhi gönderilmiş olup, bu suretle mahkememizce verilen hükmün açıklanmasınn geri bırakılması kararı dosyası yeniden ele alınmış olmakla, sanığın duruşmada alınan ifadesinde “Ben daha önce bu konu ile ilgili olarak ifade vermiştim. Uyuşturucu ile ilgili olarak çok pişmanım. Ailevi sorunlar olduğundan kaçmak zorunda kaldım ve bu şekilde ceza aldım. Savunmam için ek süre talep etmiyorum. Takdir mahkemenindir ” şeklinde beyanda beyanda bulunduğu, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı olarak işlediği başka bir suçtan mahkûm edildiği ” gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davası üzerine 6545 sayılı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrasındaki yasal düzenleme dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesi üzerine sanığın denetim süresi içerisinde “ Hükümlü veya tutuklunun kaçması ” suçunu işlediği gerekçesi ile hükmün açıklanarak sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla,

6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi ve aynı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, 191 inci madde hükümleri çerçevesinde verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararların 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmasına ilişkin özel bir düzenleme niteliğinde olduğu, bu itibarla hükmün ancak; ihbara konu suçun “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu olması halinde açıklanabileceği gözetilmeksizin, “ Hükümlü veya tutuklunun kaçması” suçundan verilen mahkûmiyet hükmü nedeniyle sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesi,

Nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR

Başkaca yönleri incelenmeyen … 63. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2016 tarihli ve 2016/275 Esas, 2016/744 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden

hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.06.2023 tarihinde karar verildi.