YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/19504
KARAR NO : 2023/3038
KARAR TARİHİ : 04.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/593 E., 2016/129 K.
SUÇ : Sağlık için tehlikeli madde temin etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği
temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2016 tarihli, 2015/593 Esas, 2016/129 Karar sayılı kararı ile sanığın sağlık için tehlikeli madde temin etme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 194 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri
Kararı temyiz ediyorum şeklindedir..
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın balık restoranda servis ekibi şefi olduğu olay tarihinde; tanık olarakta dinlenen … ve … ile arkadaşları… ve…’ın olduğu masaya alkollü içecek servisi yapıldığı, tanıkların bir kısmının 18 yaşını doldurmadığı ve beyanlarına göre kimsenin yaşlarına ilişkin olarak kendilerine bir soru sormadığı gerekçeleriyle sanığın sağlık için tehlikeli madde temin etme suçundan mahkûmiyetine, restoranın asıl sahipleri yönünden de suç duyurusunda bulunulmasına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın ve çocukların beyanlarından, sanığın çocuklara alkollü içki sattığının sabit olmasına karşın, çocukların alkol muayenesi yapılmadığından ve sağlıklarının tehlikeye sokulduğuna ilişkin bir tespit de bulunmadığından, suça konu eylemin sanık lehine olan ve hüküm tarihinden önce 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu’nun (4250 sayılı Kanun) 6487 sayılı Kanun’la değiştirilen 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının yollamasıyla 7 nci maddesinin ikinci fıkrasına göre, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 194 üncü maddesine göre cezaya hükmolunacağı, eylemin çocuğun sağlığını tehlikeye sokmaması halinde ise aynı Kanun’un 7 nci
maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi gereğince münhasıran idari para cezası verileceği şeklinde yaptırıma bağlandığı, mevcut deliller doğrultusunda sanığın sabit olan eyleminin idari para cezasını gerektirdiği anlaşıldığından, sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2016 tarihli, 2015/593 Esas, 2016/129 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ve 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sabit olan 4250 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesi kapsamındaki eylemler nedeniyle uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 20 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında, aynı Kanun’un 20 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.