YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/18528
KARAR NO : 2023/2408
KARAR TARİHİ : 20.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Sanık hakkında suç tarihinde uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçunu işlediğinden Sakarya Cumhuriyet Başsavcılığının 05.09.2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarıca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

B. Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 16.01.2014 tarihli ve 2013/737 Esas, 2014/63 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan denetimli serbestlik kararı verilmiştir. Kararın 28.01.2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için dosya Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderilmiştir.

C. Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 19.06.2014 tarihli ve 2014/397 Esas, 2014/589 Karar sayılı kararı ile 5237 Sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 ay hapis cezasının 5271 Sayılı Kanun’un 231 inci maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir

D. Sanığın 11.01.2015 tarihli basit yaralama eylemi nedeniyle Sakarya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07.10.2015 tarih, 2015/74 Esas, 2015/692 Karar sayılı kararının ihbarı ile dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılamada Sakarya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.01.2016 tarih, 2015/758 Esas, 2016/85 Karar sayılı kararı ile hüküm açıklanarak 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın dilekçesi temyiz etmek istediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Olay tarihinde olay ihbar üzerine kolluk görevlilerinin olay yerine gittiklerinde sanıktan şüphelenerek yaptıkları üst aramasında suç unsuruna rastlanılmadığı, sanığın cebinde bulunan bonzaiyi kendi rızası ile teslim ettiği böylece atılı suçu işlediği sanığın ikrarı ile diğer delillerden sabit olmakla hakkında tanzim edilen rapor dikkate alınarak öncelikle sanık hakkında denetimli serbestlik kararı verildiği, sanığın
yükümlülüklerine uymaması ile yapılan yargılamada hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içinde sanığın basit yaralama eylemi nedeni ile hüküm açıklanarak sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

“Yahyalar Mahallesi Muallim Naci Sokak üzerinde bulunan …. İlköğretim Okulu çevresinde çevreye rahatsızlık veren şahıslar olduğu” anonsu ile olay yerine giden kolluk görevlilerinin okul bahçesinde gördükleri sanığın üzerinde arama kararı olmaksızın yapmış oldukları kaba üst aramasında suç unsuruna rastlanılmamasına rağmen, üzerinde bulunan suç konusu uyuşturucu maddeyi görevlilere teslim ederek görevlilerin bilgilerinin bulunmadığı aşamada kendi beyanı ile bu suçunu ortaya çıkardığından sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Sakarya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.01.2016 tarihli ve 2015/758 Esas, 2016/85 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.03.2023 tarihinde karar verildi.