YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/18141
KARAR NO : 2023/1171
KARAR TARİHİ : 16.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.12.2011 tarihli ve 2011/72294 esas sayılı iddianamesi ile
sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
B. İstanbul 2. Sulh Ceza Mahkemesi, 17.10.2012 tarihli ve 2011/391 Esas, 2012/2360 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş, kararın itiraz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine denetimli serbestlik tedbirinin infazı için dosya denetimli serbestlik müdürlüğüne gönderilmiştir.
C. Sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 2. Sulh Ceza Mahkemesi, 21.03.2013 tarihli ve 2011/391 Esas, 2012/2360 Karar sayılı kararı ile sanık sanık hakkında, 17/10/2012 tarihli ve 2011/391 esas, 2012/2360 karar sayılı ilamı ile verilen tedavi ve 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine ilişkin ilamın infazının devamına karar verilmiştir.
D. Sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesi, 06.11.2014 tarihli ve 2014/931 Esas, 2014/140 Karar sayılı kararı ile sanık sanık hakkında, 2011/391 Esas, 2012/2360 Karar sayılı denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulması kararının infazının devamına karar verilmiştir.
E. Sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02/02/2016 tarihli ve 2015/185 E., 2016/40 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan beraat kararı verilmiştir.
F. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca
1. Sanığın mahkûmiyeti yerine, uyuşturucu maddenin usulsüz bir şekilde ele geçirildiği gerekçesiyle beraat kararı verilmesi,
2. 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Nedeniyle hükmün bozulması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, sanığın mahkûmiyeti yerine beraatine karar verildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Olağan zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, Tebliğnamedeki bozma görüşlerine iştirak olunmamıştır.
Sanığın 17.10.2012 tarihinde yapılan sorgusundan itibaren, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı Kanun’un 66 ıncı maddesinin 1 inci fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, İstanbul 2. Sulh Ceza Mahkemesinin, 17.10.2012 tarihli ve 2011/391 Esas, 2012/2360 Karar sayılı denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleştirildiği 31.10.2012 tarihi ile tedbirin gereklerine uymama nedeniyle mahkemenin tensip tarihi olan 20.05.2014 tarihleri ve İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.11.2014 tarihli ve 2014/931 Esas, 2014/140 Karar sayılı denetimli sanığın serbestlik tedbirine tabi tutulması kararının infazının devamına ilişkin kararın kesinleştirildiği 14.11.2014 tarihi ile tedbirin gereklerine uymama nedeniyle mahkemenin tensip tarihi olan 03.04.2015 tarihleri arasındaki duran süreler de eklendikten sonra dolduğu anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.02.2016 tarihli ve 2015/185 E., 2016/40 Karar sayılı kararına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz talebi yerinde görüldüğünden diğer yönlerden incelenmeksizin hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereğince BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.02.2023 tarihinde karar verildi.