Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2020/17920 E. 2023/1489 K. 27.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/17920
KARAR NO : 2023/1489
KARAR TARİHİ : 27.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Sanık hakkında suç tarihinde uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanma suçunu işlediğinden Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 21.10.2013 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

B. Küçükçekmece 9. Sulh Ceza Mahkemesinin, 21.01.2014 tarihli ve 2013/940 Esas, 2014/106 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilmiştir. Kararın 29.01.2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için dosya Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderilmiştir.

C. Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2016 tarihli ve 2015/1505 Esas, 2016/452 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 50 nci ve 52 nci maddesi uyarınca 6.000,00 TL adli para cezasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri; temyiz ediyorum diyerek temyiz etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

Olay tarihinde şüphe ile durdurulan araçta yolcu olarak bulunan sanığın bir çok suçtan aranmasının olduğu görülerek polis merkezine intikal ile yapılan üst aramasında net ağırlığı 4.8 gr olan eroin ele geçirildiği, alınan ekspertiz raporunda elde edilen maddenin eroin olduğunun tespit edildiği, sanığın ise eroini içmek amacı ile satın aldığını beyan ettiği, böylelikle sanığın içmek amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçunu işlediği, yukarıda belirtilen deliller ve tüm soruşturma evrakı kapsamından anlaşılmış ve sanık hakkında 21.01.2014 tarihinde tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilmiş bu karar kesinleşince Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiştir. Ancak Bakırköy Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 09.07.2014 tarihli yazısında sanığın denetimli serbestlik tedbirlerine uymadığı ve yükümlülüklerini ihlal ettiğinden dosyasının bila infaz kapatılması nedeniyle; yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

Olay tarihinde şüphe ile durdurulan araçta yolcu olarak bulunan sanığın bir çok suçtan aranmasının olduğu görülerek polis merkezine intikal ile yapılan üst aramasında net ağırlığı 4,8 gr olan 12 adet beyaz kağıda sarılı eroin maddesi ele geçirilmesi karşısında, suç konusu uyuşturucu maddenin bulunduruluş durumuna göre, sanığın eyleminin ticaret amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması, hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2016 tarihli ve 2015/1505 Esas, 2016/452 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliği ile BOZULMASINA, 1412 sayılı Kanun’un 326 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın KAZANILMIŞ HAKKININ SAKLI TUTULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.02.2023 tarihinde karar verildi.