Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2020/15770 E. 2022/932 K. 27.01.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15770
KARAR NO : 2022/932
KARAR TARİHİ : 27.01.2022

Mahkeme : SAMSUN Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/03/2020 tarihli, 2019/23 esas ve 2020/244 sayılı kararı
b) İlk derece mahkemesi hükmünün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ve müdafiinin yokluğunda verilip 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 7/a. maddesi uyarınca elektronik olarak 16/06/2020 tarihinde sanık müdafiine tebliğ edilen hükmün, 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde öngörülen on beş günlük yasal süresinden sonra 31/08/2020 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, CMK’nın 298. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddi ile Cumhuriyet savcısının belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak Cumhuriyet savcısının temyiz isteğine hasren yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması kabul edilmiş ise de; ikinci kez tekerrür uygulamasına esas alınan Samsun 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/721 esas ve 2017/239 karar sayılı ilamında tekerrür uygulamasına esas alınan Samsun 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/244 esas ve 2015/502 karar sayılı hükümlülüğün “hırsızlık” suçuna ilişkin olduğu, 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, tekerrüre esas alınan bu ilamla ilgili olarak 14/01/2019 tarihli ek karar ile düşme kararı verildiği ve bu ek kararın 18/02/2019 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, sanık hakkında şartları oluşmadığı halde ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2) TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak ilk derece mahkemesinin hükmünden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3) Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca birer ay ara ile takdiren 24 eşit taksit ile tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geriye kalan kısmın tamamının tahsil edileceğine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz isteği bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK’nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Samsun 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarih, 2016/721 esas ve 2017/239 karar sayılı ilamı nedeniyle mükerrir olan sanığa verilen cezanın TCK’nın 58/6-7. maddeleri uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
2) TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümüne“…iptal kararından” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişikliklerden” ibaresinin eklenmesi,
3) Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümüne “…tamamının sanıktan tahsiline ” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına ” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteğinin ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.