YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/13386
KARAR NO : 2020/8535
KARAR TARİHİ : 03.12.2020

Mahkeme : İSTANBUL 33. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın yokluğunda verilen, İstanbul (kapatılan) 74. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/12/2015 tarihli, 2015/685-2015/1200 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının, sanığın son beyan ettiği adresi olan, … … Cd Kurdela Sk No:11/12 Beyoğlu/ İSTANBUL adresine bu adresin aynı zamanda MERNİS adresi olduğuna ilişkin kayıt düşülerek, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre yapılan tebligat üzerine kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de, 7201 sayılı Kanunun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemin benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres esas alınarak, 7201 sayılı Kanunun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligatın MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre yapılması gerekirken, doğrudan MERNİS adresine usule aykırı şekilde yapılmış olan tebligat nedeniyle kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve “yok” hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 08/03/2019 tarihli temyiz dilekçesinin İstanbul (kapatılan) 74. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/12/2015 tarihli, 2015/685-2015/1200 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararına ilişkin itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek,
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararı, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 03/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.