YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8494
KARAR NO : 2022/4723
KARAR TARİHİ : 12.04.2022

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mahkemece 25/09/2013 tarihli karar ile TCK’nın 191/1-2, 62/1 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 29/11/2013 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile TCK’nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 09/10/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca, kesinleşen 25/09/2013 tarihli kararın infazı mahiyetinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12/04/2022 tarihinde üye …’in kararın gerekçesi yönünden Değişik gerekçesi ve oy birliği ile karar verildi.
(D.G)
DEGİŞİK GEREKÇE
… Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 2014/946 Esas ve 2015/741 Karar sayılı kararı bir uyarlama kararıdır.
Sanığın 22.10.2011 tarihinde işlediği uyuşturucu madde kullanma suçu nedeniyle, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5560 Sayılı Kanun’la değişik TCK’nın 191. maddesinin 1.fıkrası gereğince, … Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/438 Esas ve 2013/835 Karar sayılı kararı ile hapis cezası (hapisten çevrili adli para cezası) ile birlikte TCK’nın 191. maddesinin 6. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş, bu karar 29.11.2013 tarihinde kesinleşmiştir. Bu durumda sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uyduğunda sanığa verilen ceza infaz edilmiş sayılacak, yükümlülüklerine uymadığında ise verilen hapis cezanın (hapisten çevrili adli para cezası) infazına başlanacaktır.
Ancak, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymaması nedeniyle, dava dosyası gereği için … Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiş, … Asliye Ceza Mahkemesi 16.12.2014 tarihinde tensiple birlikte duruşma açarak yaptığı yargılama sonunda; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’la TCK’nın 191. maddesinde yeniden düzenleme yapılması nedeniyle, zaman bakımından uygulama ve karşılaştırma yaparak lehe kanun değerlendirmesi yapmış, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunu ve 6545 sayılı kanun hükümlerini de değerlendirerek 09.10.2015 tarihli, 2014/946 Esas ve 2015/741 Karar sayılı kararında, ‘‘….mevcut olayda sanık hakkında daha önce tedavi ve denetimli serbestlik uygulanmasına karar verildiği ve fakat sanığın denetime uymadığı için yargılamaya devam olunduğu bu aşamada 6545 SK’nın 7. maddesi uyarınca sanık hakkında 6545 SK ile değişik 191. maddesi ile değil anılan kanun ile değişiklikten önceki kanun maddesi uygulanarak sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir.’’ Şeklindeki gerekçe ile uyarlama yargılaması yaptığını açıkça ifade etmiştir.
Dolayısıyla … Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 2014/946 Esas ve 2015/741 sayılı kararı bir uyarlama kararı olup, bu karar İnfaz mahiyetinde bir karar değil, bir uyarlama kararıdır, ancak;
01.06.2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri sebebiyle uyarlama yargılaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.05.2011 gün, 2011/3-66 Esas ve 2011/96 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere 01.06.2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri sebebiyle yapılan uyarlama yargılamasının, 5252 Sayılı Kanun’un 9. Maddesi hükümlerine tabi olmadığı, 01.06.2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri sebebiyle uyarlama yargılamalarının 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ilâ 101. maddelerine tabi olduğu, bu hükümlere göre yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolununda 5275 Sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu doğru ise de, kararın yukarıda açıkladığım değişik gerekçe ile verilmesi gerektiği düşüncesinde olduğumdan sayın çoğunluğun karar gerekçesine katılmıyorum.12/04/2022