YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5507
KARAR NO : 2018/9139
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
Mahkeme : …
Suçlar : Fuhuş, cinsel taciz, reşit olmayanla cinsel ilişki, suç işlemek amacıyla örgüt kurma
Hükümler : Mahkûmiyet, beraat, ret
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
…’nin 08.10.2015 tarihli ve 2012/7 esas, 2015/389 sayılı kararıyla uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, reşit olmayanla cinsel ilişki, çocuğun cinsel istismarı suçlarından bir kısım sanıklar hakkında beraat hükmü kurulduğu, fuhuş ve cinsel taciz suçlarından bir kısım sanıklar hakkında mahkûmiyet kararı verildiği, hükümlerin Cumhuriyet savcısı, bir kısım sanıklar ve müdafileri ile bir kısım mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nce 25.10.2018 tarihli ve 2017/7548 esas, 2018/13680 sayılı karar ile mağdurlar …, …, …, … (…), …, …, …, …, … vekilinin temyiz isteminin …, …, …, … hakkında uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan verilen beraat hükümlerini de kapsadığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
Uyuşturucu ve uyarıcı madde suçlarının 5237 sayılı TCK’nın ikinci kitabının “topluma karşı suçlar” başlıklı üçüncü kısmının “kamunun sağlığına karşı suçlar” başlığını taşıyan üçüncü bölümünde düzenlenmiş olması; belirtilen özelliği gereğince, kişilerin, CMK’nın 237. maddesi uyarınca mağdur veya suçtan zarar gören sıfatıyla bu suçlarla ilgili davalara katılmalarına olanak bulunmaması, kaldı ki; mağdurlar hakkında mahkemece katılma kararı da verilmediği gibi mağdurlar vekilinin temyizinin uyuşturucu madde ticareti suçuna yönelik bir açıklama içermediği, tebliğnamede de bu talebe ilişkin bir görüş bulunmadığı, temyize konu olan mahkûmiyetlere ilişkin diğer suçların ise Dairemizin görev alanına giren suçlardan olmadığı anlaşılmakla; dosyanın davaya bakmakla görevli Yargıtay 18. Ceza Dairesi’ne gönderilmesinin uygun olduğu düşünülmüştür.
Açıklanan nedenlerle, tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümler kısmının 7. bendinin 2. fıkrasında yer alan “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmüne göre, dosyayı inceleme görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesi’ne ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE, 11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.