YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3700
KARAR NO : 2019/59
KARAR TARİHİ : 07.01.2019
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Bozmaya uyularak verilen 11/12/2014 tarihli kararla sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve Denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, tedbirin infazı için sanığa gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin 11/02/2015 tarihinde tebliğ edildiği, ancak sanığın kuruma müracaat etmemesi üzerine, sanığa ikinci kez uyarılı davetiye gönderilmeden, Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce dosyanın iade edildiği ve Mahkemece dosya yeni esasa kaydedilerek yapılan yargılama sonucunda 15/10/2015 tarihli kararla sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231. maddesi uyarınca genel hükümlere göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, kararın 02/12/2015 tarihinde kesinleştiği, ancak sanığın denetim süresi içinde 08/06/2016 tarihinde işlediği “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan dolayı verilen Samsun 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2016/538 esas, 2017/383 karar sayılı mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesi üzerine temyize konu 23/10/2017 tarihli kararla hüküm açıklanarak sanığın mahkûmiyetine karar verildiğinin anlaşılması karşısında,
Tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infaz işlemleri, infazın yapıldığı tarihteki kurallara göre yapılacağından, 6545 sayılı Kanunla TCK’nın 191. maddesinde yapılan ve ısrar teriminin de içinde yer aldığı değişikliklerin yürürlüğe girdiği, 28/06/2014 tarihinden sonra yapılan infaz işlemlerinde, sanığın, kendisine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta “ısrar” ettiğinin kabul edilebilmesi için; bir yıl içinde yükümlülüklerini uyarıya rağmen iki kez ihlal etmesi gerekmektedir. Dolayısı ile 11/12/2014 tarih; 2014/1298 esas ve 2014/800 karar sayı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile birlikte verilen denetimli serbestlik tedbiri kararının infazı için sanığa gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin tebliğinden sonra sanığın kuruma müracaat etmemesi üzerine, ikinci kez uyarılı davetiye gönderilmediğinden, TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca “kovuşturma şartı” olan “ısrar koşulunun” gerçekleşmemesi nedeniyle, Mahkeme tarafından CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince şartın gerçekleşmesini beklemek üzere “davanın durmasına” ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine karar verilmesi gerekirken, “ısrar koşulunun gerçekleştiği” gerekçesi ile yargılamaya devamla hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
Mahkemece yargılamaya devam edilerek 15/10/2015 tarihli kararla bu kez de genel hükümlere göre CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra, sanığın 08/06/2016 tarihinde işlediği “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, Mahkemece Samsun 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2016/538 esas, 2017/383 karar sayılı dosyasının getirtilerek, 08/06/2016 tarihinde işlendiği belirtilen ikinci suçun, 11/12/2014 tarih; 2014/1298 esas ve 2014/800 karar sayı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde işlendiğinin tespit edilmesi halinde, TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (b) ve (c) bentleri uyarınca yargılama şartının gerçekleşmiş olacağı ve sonucu bakımından Mahkemece yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmasının yasaya uygun hale geleceği, bu durumda da TCK’nın 191/5. maddesi uyarınca 08/06/2016 tarihli ikinci suç ihlal nedeni sayıldığı için, ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamayacağından, yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği anlaşılan Samsun 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2016/538 esas, 2017/383 karar sayılı ilamı hakkında hükümle birlikte kanun yararına bozma ihbarında bulunulması gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.