Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2017/764 E. 2017/4925 K. 19.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/764
KARAR NO : 2017/4925
KARAR TARİHİ : 19.10.2017

Adalet Bakanlığı’nın, 09/04/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık … hakkında mahkûmiyet kararı verilmesine dair Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 26/04/2017 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Suç tarihi olan 05/07/2004 tarihinde sanığın esrar elde etmek amacı ile kenevir ektiğinin tespit edilmesi üzerine başlatılan soruşturma sonucunda, kenevir ekme ve uyuşturucu madde kullanma suçlarından 09/07/2004 tarihli iki ayrı iddianame düzenlenerek Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesine ayrı ayrı her iki suçtan dava açıldığı,
2- Kenevir ekme suçundan açılan davada, Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesince 22.03.2006 tarihli karar ile ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verildiği, bunun üzerine bu suça ilişkin davanın yargılaması sonucunda, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/11/2006 tarihli ve 2006/283 esas, 2006/413 sayılı kararı ile, eylemin uyuşturucu madde kullanma suçunu oluşturacağı kabul edilerek sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbî tutulmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
3- Uyuşturucu madde kullanma suçundan açılan davada ise, Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesince yargılama yapılarak 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı karar ile sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbî tutulmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; sanık hakkında 05/07/2004 tarihli 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakebesi Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 09/07/2014 tarihli ve 2004/5569 sayılı iddianame ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/11/2006 tarihli ve 2006/283 esas, 2016/413 sayılı kararı ile sanığın mahkumiyetine karar verilmiş olunması karşısında, sanık hakkında aynı eylem sebebiyle Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 09/07/2004 tarihli ve 2004/5568 sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olunmasında isabet görülmemiştir.” denilerek, Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı kararı ile, uyuşturucu madde kullanma suçuna ilişkin olarak sanık hakkında hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik uygulanmış olması karşısında, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/5 ve 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddeleri gereğince mahkemece uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Her ne kadar kanun yararına bozma talebi sanık hakkında 05/07/2004 tarihli eylemi nedeniyle, uyuşturucu madde kullanma suçuna ilişkin olarak daha önce Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/11/2006 tarihli ve 2006/283 esas, 2006/413 sayılı kararı ile hüküm verildiği halde, Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı kararı ile ikinci kez mahkûmiyetine karar verilmesinin yasaya aykırı olduğuna ilişkin ise de,
Esasen sanık hakkında uyuşturucu madde kullanma suçuna ilişkin mükerrer dava bulunmadığı, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı’nca sanığın 05/07/2004 tarihli kenevir ekme ve uyuşturucu madde kullanma eylemleri nedeniyle, kenevir ekme ve uyuşturucu madde kullanma suçlarından 09/07/2004 tarihli iki ayrı iddianame düzenlenerek Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesine ayrı ayrı her iki suçtan dava açıldığı,
Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi uyuşturucu madde kullanma suçundan açılan davada kendisi yargılama yaparak 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı karar ile sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbî tutulmasına karar verdiği,
Kenevir ekme suçundan açılan davada ise Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vererek dosyayı ağır ceza mahkemesine gönderdiği, kenevir ekme suçuna ilişkin dosyayı devralan Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesi de yaptığı yargılama sonucunda 13/11/2006 tarihli ve 2006/283 esas, 2006/413 sayılı kararı ile, sanığın esrar kullanmak amacı ile kenevir yetiştirdiği gerekçesi ile sanığın uyuşturucu madde kullanma suçundan cezalandırılması yoluna giderek, TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbî tutulmasına karar verdiği,
01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren TCK’nın 191. maddesinin 1. fıkrasının 08.07.2005 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 5377 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile değiştirilmeden önceki ilk halinde 2. cümle olarak yer alan “… Kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştiren kişi, bu fıkra hükmüne göre cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme gereğince, somut olayda 05/07/2004 tarihli kenevir ekme suçundan açılan davada yapılan yargılama sonucunda sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca cezalandırılmış olmasında yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, sanık hakkında açılmış olan uyuşturucu madde kullanma ve kenevir ekme suçlarına ilişkin her iki davada da TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca cezalandırılmış olmasının, Yasadaki kısa süre yürürlükte kalan ve suç tarihini de kapsayan özel bir düzenlemeden kaynaklandığı, dolayısıyla bu davaları mükerrer dava haline getirmeyeceği cihetle, sanık hakkında aynı suça ilişkin mükerrer dava bulunmadığı, anlaşıldığından kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2006 tarihli ve 2004/1133 esas, 2006/1386 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı’na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 19/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.