YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7498
KARAR NO : 2018/1980
KARAR TARİHİ : 26.02.2018

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; 08.11.2007 tarihli 2007/344 esas ve 2007/409 karar sayılı hükümde, başvuru şekli ve mercii yanlış belirtilip, Yargıtay’a 7 gün içinde başvurulabileceği şeklinde belirtildiğinden hükmün kesinleşmediği, hükümlünün 17.04.2009 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 08.11.2007 tarihli hükme yönelik olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun’la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.