YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7367
KARAR NO : 2019/5167
KARAR TARİHİ : 11.07.2019

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Gerekçeli kararın Tebligat Kanununun 10. maddesi gereğince sanığın bilinen en son adresine tebliğe çıkarılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde MERNİS adresine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, denetimli serbestlik tedbirine ilişkin 31/05/2011 tarihli gerekçeli kararın 28.09.2011 tarihinde sanığın doğrudan MERNİS adresine tebliğe çıkarılıp, tebligat yapılamaması üzerine yine MERNİS adresine Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebliğe çıkarılması usülsüz olduğu için 31/05/2011 tarihli iık karar kesinleşmediğinden, bu tebligata dayalı olarak yapılan kesinleştirme işlemleriyle sonradan verilen kararların yok hükmünde olması nedeniyle sanığın 28.08.2014 tarihli temyiz isteğinin 31/05/2011 tarihli ilk karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde ve itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 11/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.