Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2017/57 E. 2017/2362 K. 05.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/57
KARAR NO : 2017/2362
KARAR TARİHİ : 05.06.2017

Mahkeme :… Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıkların Konya 4.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 01.07.2015 tarihli 2015/30 esas ve 2015/274 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafileri ve sanık … tarafından temyizi üzerine incelenmesi sonucu Dairemizin 10.03.2016 tarihli 2015/5127 esas ve 2016/717 sayılı kararı ile sanıklar … ve …yönünden ” Diğer sanık …’ın çelişkili ve soyut beyanları dışında, sanıkların ele geçirilen suç konusu eroinle ilgisi olduğuna veya sanık …’ın suçuna iştirak ettiklerine ilişkin kuşkuyu aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulması”; sanık … yönünden ise “Sanığın sabit olan uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun üç kişi ile birlikte işlenmesi söz konusu olmadığı ve sanığın cezasının TCK’nın 188. maddesinin 5. fıkrasının birinci cümlesi gereğince arttırılamayacağının gözetilmemesi ve sanık hakkında TCK’nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulama şartları oluşmadığı halde cezasından indirim yapılması” gerekçesiyle bozulduğu, Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 27/04/2016 tarihli 2016/125 esas ve 2016/161 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükümlerin sanık müdafileri ve sanık … tarafından temyiz edilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un Geçici 10. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 14/12/2016 tarihli 2016/1292 esas, 2016/289510 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede:
1- Dairemizin 10.03.2016 tarih ve 2015/5127 esas, 2016/717 karar sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından, Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 27/04/2016 tarihli 2016/125 esas ve 2016/161 sayılı kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun’un Geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
05/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.