YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/17
KARAR NO : 2017/1534
KARAR TARİHİ : 18.04.2017

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Dosyanın tetkikinde; uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan, sanığın mahkûmiyetine ilişkin, Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.05.2015 tarih 2015/6 esas 2015/199 karar sayılı hükmünün, temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 19.10.2015 tarih 2015/4365 -2015/32590 sayılı ilamı ile “TCK’nın 188. maddesinin 3. fıkrasında belirtilen seçimlik hareketlerden herhangi birinin birden fazla olarak yapılması halinde zincirleme suçun oluşabileceği; sanığın evinde 19.11.2014 tarihinde yapılan aramada diğer sanık …’de ele geçirilen eroinleri satmak amacıyla bulundurduğu, kendilerinde uyuşturucu veya uyarıcı madde ele geçirilemeyen ve haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrıca işlem yapılan … ile …’ın hazırlık aşamasındaki ifadelerinde sanıktan aldıklarını söyledikleri eroinlerin ise ele geçirilememesi nedeniyle uyuşturucu madde olarak kabul edilemeyeceği; bu durumlar karşısında, sanığın tek olan fiilinin “satmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilen …’da ele geçirilen eroini sanığın sattığına ilişkin …’ın kollukta müdafii olmaksızın alınan soyut beyanı dışında delil bulunmadığı anlaşıldığından, TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini;” sebebiyle hükmün bozulmasına karar verildiği, yerel mahkeme tarafından 06.01.2016 tarihli oturumda bozma ilamına karşı direnilmesine karar verilip, aynı celsede yukarıda belirtilen şekilde mahkûmiyet kararı verildiği, bu karar sanık müdafii tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07.12.2016 tarihli 2016/140 esas 2016/1121 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede ;
1- Dairemizin 19.10.2015 tarih 2015/4365-2015/32590 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından; Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2015 tarihli – 2015/365 esas ve 2015/421 karar sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı kanunun geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
18.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.