YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2679
KARAR NO : 2018/5335
KARAR TARİHİ : 29.06.2018

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suçlar : a) 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm-Karar : a) Mahkûmiyet (6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan)
b) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri (kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi;
Karar tarihi ile temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
B- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785 – 2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun’la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
29/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.