YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1966
KARAR NO : 2020/9077
KARAR TARİHİ : 15.12.2020

Mahkeme : İSTANBUL 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bağlantı nedeniyle Dairemizin 2020/20958 esas sırasında kayıtlı İstanbul (Kapatılan) 15. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/46 esas ve 2013/36 karar sayılı dava dosyası birlikte incelenmiştir.
Mahkemece suçun sübutu teknik araçlarla izleme sonucu elde edilen kayıtlara ve sanıkların ikrarına dayandırılmıştır. CMK’nın 217. maddesine göre, sanıklara atılı suç hukuka uygun şekilde elde edilmiş her türlü delille ispat edilebilir. Hukuka uygun olmayan teknik araçlarla izleme sonucu elde edilen delile dayanılarak sübuta gidilmesi mümkün değildir.
a) Dosyada sanık … hakkında suç tarihinden sonra alınan 5271 sayılı CMK’nın 140. maddesi uyarınca alınan teknik araçlarla izleme kararının bulunması karşısında her iki sanık hakkında suç tarihini de kapsar şekilde 5271 sayılı CMK’nın 140. maddesi uyarınca teknik araçlarla izlemeye ilişkin bir kararın bulunup bulunmadığı, bulunuyor ise hukuki denetime olanak sağlayacak şekilde aslı veya onaylı örneğinin getirtilerek dosya içine konulması; yoksa bu yöntemle elde edilen bilgilerin delil olarak değerlendirilemeyeceği dikkate alınarak, suçun sübutunun tesbiti için suçu ve faili belirleme, suç delillerini toplama faaliyeti kapsamında sanıklardan uyuşturucu madde alma – temin etme eylemini gerçekleştiren adli kolluk görevlilerinin tanık olarak dinlenip sonucuna göre, sanıkların beyanları da dikkate alınarak haklarında TCK’nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanamayacağı tatışılmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması
b) Kabule göre de; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28.04.2015 tarih, 2014/462 esas, 2015/135 karar ve 2014/848 esas, 2015/136 karar sayılı kararlarında da bahsedildiği üzere; kolluk görevlilerinin gerçek iradesinin uyuşturucu madde satın alma değil, suçu ve failini belirleyecek suç delilini elde etme olduğu, ilk alımdan sonraki alımların ayrıca suç oluşturmayacağı ve gerçek anlamda bir “alım – satım” söz konusu olmadığı, sanığın hareketlerinin bütünüyle “uyuşturucu maddeyi satışa arzetme” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanıkların birden fazla uyuşturucu madde sattığı kabul edilerek sanıklar hakkında zincirleme suçla ilgili TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 15.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.