Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2016/1959 E. 2018/9396 K. 17.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1959
KARAR NO : 2018/9396
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tekerrüre esas alındığı belirtilen Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2015/76 esas sayılı kararının, yargılama konusu olan 11/06/2015 tarihli suçtan sonra 24/06/2015 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınması yasaya aykırı ise de, tekerrüre esas alındığı belirtilen diğer ilam olan Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/648 esas sayılı kararı “bina içinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık” suçuna ilişkin olup 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrası uyarınca uzlaşma kapsamında olmadığı anlaşıldığından, sonuç olarak sanık hakkında tekerrüre esas ilamlardan bir tanesinin doğru olarak gösterilmiş olması nedeniyle, tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
11/06/2015 ve 07/10/2015 tarihli her iki eylem nedeniyle sanık hakkında ayrıca “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan dolayı da Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2015/191 esas ve Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2016/78 esas sayılı dosyalarına kayıtlı davaların açılmış olması ayrıca 07.10.2015 tarihli olayda sanığın kan tahlilinde uyuşturucu madde çıkması nedeniyle kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kaldırılıp, bu davanın açılmış olması karşısında, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, 11/06/2015 tarihli suçtan önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri veya kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.