YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1328
KARAR NO : 2018/2091
KARAR TARİHİ : 27.02.2018

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın uyuşturucu madde sattığına ilişkin edinilen bilgiler üzerine, alıcı görevlinin 23/02/2012 tarihinde 10 TL verip sanık …’den 1 gram esrar, 05/03/2012 tarihinde 10 TL vererek sanık …’den 1 gram esrar satın aldığı, alıcı görevlinin 17/04/2012 tarihinde sanık …’in yanına gittiği, sanık …’in alıcı görevliyi Tolga Okkuşçu’ya yönlendirdiği, alıcı görevlinin bu yönlendirme sonucu Tolga Okkuşçu’dan 10 TL verip 1,5 gram esrar satın aldığı, 27/04/2012 tarihinde 20 TL verip sanık …’den 2 gram esrar aldığı yine alıcı görevlinin 27/04/2012 tarihinde sanık …’e 20 TL vererek sanıktan 2 gram esrar satın aldığı, kolluk görevlisinin değişik tarihlerdeki satın alma işlemlerinin suç delillerini elde etmeye yönelik çalışmalar olduğu, dolayısıyla alıcı görevlilere yapılan uyuşturucu madde satışlarının zincirleme suç kapsamında değerlendirilemeyeceği, böylece sanığın hareketlerinin bütünüyle “ satmak için uyuşturucu madde bulundurma ” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, birden fazla uyuşturucu madde sattığı kabul edilerek sanık hakkında zincirleme suçla ilgili TCK’ nın 43. maddesinin uygulanması,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.