YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/731
KARAR NO : 2018/9984
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2- Basit yaralama
Hükümler : a) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri (Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden)
b) Mahkûmiyet (Basit yaralama suçu yönünden)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın temyiz itirazlarının hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükmü de kapsadığı kabul edilerek yapılan incelemede ;
A) Sanık hakkında ”kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesi:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar ile bu kararların devamı niteliğindeki kararlar sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B) Sanık hakkında ”basit yaralama” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerüre esas alınan Orhangazi Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/323 esas ve 2010/270 karar sayılı ilamı ile hükmolunan 7 ay 15 gün hapis cezasının TCK’nın 50/1-f maddesi gereğince kamuya yararlı bir işte çalıştırılması seçenek tedbirine çevrilmesi nedeniyle, TCK’nın 58/6. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından tekerrürle ilgili bölümün çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
26/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.