YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5490
KARAR NO : 2016/145
KARAR TARİHİ : 19.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2015/353964
Mahkeme : KAYSERİ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi – Numarası : 03/09/2015 – 2014/29 esas ve 2015/237 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma (tüm sanıklar hakkında)

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A)Sanıklar M..ve E.. hakkındaki hükümlerle ilgili inceleme:
Tebliğnamede sanık olarak gösterilmiş iseler de, haklarındaki beraat hükümlerine yönelik temyiz talebi bulunmadığından, sanıklar M.. ve E..hakkındaki hükümlerin İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
B) Sanık F.. hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün temyiz edilmesinden sonra, sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumundan gönderdiği 08/09/2015, 10/09/2015 ve 13/09/2015 tarihli dilekçeleriyle “temyizden feragat ettiğini ve cezasının onaylanmasını” istediği; sanık müdafiinin ise 16/10/2015 tarihli dilekçesi ile “temyizden vazgeçtiğini” bildirdiği anlaşıldığından, temyiz isteğinden vazgeçme nedeniyle, hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
C) Sanık M.. hakkındaki beraat hükmünün incelenmesi :
Beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizde sanığın hukuki yararı bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrasının yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz isteğinin REDDİNE,
D) Sanık N.. hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile ve aşağıda belirtilenlerin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık F..’in soyut beyanı dışında, aleyhinde delil bulunmadığı aşamada ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım eden sanık hakkında TCK’nın 192. maddesinin 3. fıkrasında yer alan etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.