Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2015/5384 E. 2017/1421 K. 10.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5384
KARAR NO : 2017/1421
KARAR TARİHİ : 10.04.2017

Adalet Bakanlığı’nın, 02/10/2015 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükümlüler … ve … hakkındaki kamu davasının düşmesine ilişkin Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2007 tarihli ve 2006/24 esas, 2006/66 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 12/10/2015 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanıkların TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/03/2006 tarihli ve 2006/24 esas, 2006/66 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği,
2- Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2007 tarihli ve 2006/24 esas, 2006/66 sayılı ek kararı ile, hükümlülerin tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerini yerine getirmeleri halinde, TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca «kamu davasının düşmesine» karar verildiği ve kararın yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, ” 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2007 tarihli ve 2006/24 esas, 2006/66 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Hükümden sonra 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan hükümlülerin, hüküm tarihinde yürürlükte olan TCK’nın 191. maddesinin 7. fıkrası gereğince, mahkûm oldukları cezalarının infaz edilmiş sayılması yerine davanın düşmesine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar :
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmaları nedeniyle hükümlülerin cezalarının infaz edilmiş sayılacağı gözetilmeden, davanın düşmesine karar verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden; kamu davasının düşmesine ilişkin Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2007 tarihli ve 2006/24 esas, 2006/66 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı’na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 10.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.