Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2015/5292 E. 2015/33310 K. 14.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5292
KARAR NO : 2015/33310
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 10 – 2015/334005
Mahkeme : SİİRT Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 20.07.2015 – 2015/62 esas ve 2015/228 karar
Suç : Zincirleme olarak uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin ve aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın değişik zamanlarda F.. T.. ve İ.. G..’ye sattığı kabul edilen maddelerin ele geçirilememesi nedeniyle, uyuşturucu veya uyarıcı madde olarak kabul edilemeyeceği, ancak; F.. T.. ve İ.. G..’nün 21.10.2014 tarihli olayla ilgili olarak kollukta 20 TL karşılığında sanıktan esrar aldıklarına, Mahkemede ise sanığa 10’ar TL vermek suretiyle sanıktan ayrı ayrı esrar aldıklarına ilişkin aşamalardaki beyanları arasında çelişki giderilmeden zincirleme suç nedeniyle TCK’nın 43. maddesi uyarınca sanığın cezasında artırım yapılması,
2- Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı’nda kalan, suça konu uyuşturucu maddeden alınan tanık numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve hükmün iptal edilen yoksunlukları da kapsaması nedeniyle, sözü edilen maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.