Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2014/5 E. 2018/9936 K. 25.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5
KARAR NO : 2018/9936
KARAR TARİHİ : 25.12.2018

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2- 6136 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm – Karar : a) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri (Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan)
b) Mahkûmiyet (6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan)
2-Düzeltilerek onama (6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu yönünden)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar ile bu kararların devamı niteliğindeki kararların sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 264/2 maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
B- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen mahkûmiyet kararına ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının REDDİNE, ancak;
Ancak, sanık hakkında verilen 6 ay hapis ve 25 gün adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50. ve 52. maddeleri gereğince ayrı ayrı para cezasına çevrilmesi gerektiği halde toplanmak suretiyle para cezasının belirlenmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 4., 5. ve 6. bendlerinin hükümden çıkarılarak hükmün 4. bendi yerine “Sanığa verilen 6 ay kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi gereğince sanığın sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak bir tam günlüğünün takdiren 20 TL olarak belirlenmesine ve bu miktarın gün sayısı ile çarpımı sonucu sanığın 3600,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına”, ibaresinin ve hükmün 5. bendi yerine “Sanığa verilen 25 gün adli para cezasının, TCK’nın 52. maddesi gereğince, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak, günlüğünün takdiren 20 TL. olarak belirlenmesine ve bu miktarın gün sayısı ile çarpımı sonucu sanığın 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, geri kalan madde numaralarının da bu duruma göre değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
25/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.