YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3786
KARAR NO : 2015/32810
KARAR TARİHİ : 06.11.2015

Tebliğname No : 10 – 2013/237757
Mahkeme : BURDUR Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 22/05/2013 – 2013/106 esas ve 2013/162 karar
Suçlar : a) Uyuşturucu madde ticareti yapma
b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın incelenmesi:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nın suç ve hüküm tarihlerinde yürürlükte olan 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, sanığın bu karara yönelik kanun yolu talebi olup olmadığının değerlendirilmesi ve varsa itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
B) Sanık hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Sanığın, suç konusu net 9,6 gramdan ibaret esrarı arkadaşları ile birlikte kullanmak için Gaziantep’den getirttiğine ilişkin savunmasının aksine delil bulunmadığı, sabit olan fiilinin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, tek olan fiili ikiye bölünerek hem “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi, hem de “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, Üye H.. U..’nun hükmün onanması gerektiğine ilişkin karşı oyu ve oyçokluğuyla,
06/11/2015 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ
Sanık hakkındaki iddianamede uyuşturucu madde ticareti yapma suçu ile ilgili anlatım dışında esrar kullandığı ve idrarından esrar çıktığı da iddia edildiğinden,TCK’nın 191/2 maddesine göre ek savunma hakkı verilmek suretiyle uyuşturucu madde kullanma suçundan dolayı da karar verilmiş olduğundan, sanığın eylemi tek olmayıp idrarında bulunan esrarın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun, ele geçirilen esrarın da uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun konusu olduğunun kabulü gerekmektedir.
Olay tutanağı ve dosya içeriğine göre, davaya konu net 9,6 gram esrarın, sanık tarafından kargo ile getirtildiği, kullanıcı sanıklardan Eren tarafından kargodan teslim alınarak,bölüğün silahlık kısmındaki demir dolaba gizlendiği, sanığın koğuş arkadaşları olan Deniz ve Eren’e daha önce de içtiği esrardan verdiği, bu kişilerin de verilen esrarı içtikleri, idrarlarında esrar etken maddesinin bulunduğu raporla sabittir. Ele geçirilen esrarın da aynı kişilerle birlikte içmek üzere getirtildiğinden kuşku yoktur. Sanığın da Onlar’la birlikte içmiş olması, O’nun temin eden sıfatını ortadan kaldırmaz. Sanığın kendi kullanması dışında, bu esrarı başkalarına verme iradesi de ortaya çıkmıştır.Temin edip, onlara vermek suretiyle diğerlerinin de uyuşturucu madde kullanmalarını ve uyuşturucuya alışmalarını sağlamıştır.
Ayrıca sanık, çevresindekilere esrar vermeyi alışkanlık haline getirmiştir, ele geçirilen brütü 16 gram neti 9,6 gram esrar,bir kullanımlığın çok üzerinde bir miktar olup bir defalığına birlikte içmek üzere getirildiğinin kabulü mümkün değildir.
Kanunun cezalandırdığı eylemler, sadece para ile satma olmayıp, başkasına verme eylemi de seçimlik hareketler arasındadır. Başkasına vermekle de TCK’nın 188/3 maddesindeki suç oluşur. Buradaki amaç uyuşturucu madde kullanımının toplumda yaygınlaşmasını önlemektir. Verdiği zarar ve tehlikeden dolayı yasak kapsamındadır.
TCK’nın 191.maddesinde, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden veya bulunduran kişiler için müeyyideler getirilmiş olup, “başkasına verme” eylemi bu madde de sayılmamıştır. Dolayısı ile başkasına veren ve temin eden konumunda olan kişileri bu madde kapsamında mütalaa etmek kanunilik ilkesine de aykırıdır.
Başkasına verme eylemi yukarıda da açıklandığı üzere, TCK’nın 188/3 maddesinde açıkça sayılmıştır. Uyuşturucu maddeyi temin edip aynı koğuşta 2 kişinin kullanımına sunup kendisinden başka 2 kişinin daha kullanmasını sağlayan ve bu amaçla uyuşturucu madde getirten sanığın TCK’nın 188/3 maddesi gereğince tecziyesi yerinde olup, mahkemenin gerekçesi ile suçun sübut ve niteliğini takdirinde herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden hükmün ONANMASI gerektiği düşüncesini taşımam nedeniyle çoğunluğun aksi yöndeki BOZMA kararına katılmıyorum. 06.11.2015

Üye