YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/2494
KARAR NO : 2014/7891
KARAR TARİHİ : 16.09.2014
Tebliğname No : 10 – 2011/13401
Mahkeme : PENDİK 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi-Numarası : 07.02.2008 – 2007/311 esas ve 2008/72 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, süresinin, başvuru şeklinin ve bu sürenin başlangıcının açıkça gösterilmesi gerekmekte olup, sanığın yokluğunda verilen 07.02.2008 tarihli 2007/311 esas ve 2008/72 karar sayılı ilk hükümde kanun yoluna başvuru şekli tam olarak ve açıkça belirtilmediğinden ilk hükmün kesinleşmediği, buna bağlı olarak kesinleşmeyen söz konusu bu hükme ilişkin olarak, sanık hakkında Pendik 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nce verilen 1 yıl hapis cezasının aynen infazına ilişkin 25.11.2008 tarihli 2007/311 esas ve 2008/72 karar sayılı ek karar ile aynen infaz kararına karşı yapılan itiraz üzerine, Pendik 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilen 28.01.2009 tarihli 2009/36 değişik iş sayılı kararın hukuki geçerliliğinin ve konusunun bulunmadığı, dolayısıyla da “yok” hükmünde olmaları karşısında; sanığın 28.04.2010 tarihli temyiz dilekçesinin ilk hükme yönelik ve süresinde olduğu kabul edilerek, 07.02.2008 tarihli 2007/311 esas ve 2008/72 karar sayılı ilk hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi ve aynı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
b) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 16.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.