YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13451
KARAR NO : 2014/9625
KARAR TARİHİ : 30.09.2014
Tebliğname No : 10 – 2011/136309
Mahkeme : MERSİN 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi-Numarası : 05.04.2010 – 2009/1304 esas ve 2010/535 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, süresinin, başvuru şeklinin ve bu sürenin başlangıcının açıkça gösterilmesi gerekmekte olup, 05.04.2010 tarihli 2009/1304 esas ve 2010/535 karar numaralı ilk hükümde sürenin başlangıcı, başvuru şekli ve başvurulacak mercii gösterilmediği gibi yanıltıcı biçimde; sanığın yokluğunda verilen hükmün yüzüne karşı verildiğinin belirtildiği ve ayrıca mahkûmiyet hükmünün sanığa tebliğ edilmeden kesinleştirildiği anlaşıldığından; ilk hükmün geçerli bir biçimde kesinleşmediği, buna bağlı olarak sanık hakkında daha sonradan verilen 22.12.2010 tarihli 2009/1304 esas ve 2010/535 karar sayılı, 10 ay hapis cezasının aynen infazına ilişkin ek kararın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve sanığın 21.01.2011 tarihli temyiz dilekçesinin ilk hükme yönelik ve süresinde olduğu kabul edilerek, 05.04.2010 tarihli 2009/1304 esas ve 2010/535 karar numaralı ilk hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi ve aynı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
b) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.