Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2021/1460 E. 2021/6449 K. 04.11.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/1460
KARAR NO : 2021/6449
KARAR TARİHİ : 04.11.2021

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince verilen 25/11/2020 tarihli ve 2020/1407 Esas, 2020/1186 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkin olup, İlk Derece Mahkemesince muvazaa iddiasının ispatlandığı gerekçesi ile davanın kabulüne dair verilen kararın istinaf edilmesi üzerine; Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, davalıların istinaf isteminin HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş, anılan kararın taraflarca temyiz edilmemesi üzerine 05.01.2021 tarihinde kesinleştirme işlemi yapılmış, davalılar vekilince davalı … yönünden kendilerine tebligat yapılmadığından bahisle kesinleştirme işleminin kaldırılması talep edilmiş, aynı tarihli evrak üzerinde yapılan inceleme ile “vekil ile takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır. Gerekçeli karar davalılar vekiline tebliğ edildiği halde temyiz edilmediği” gerekçesiyle talebin reddine ilişkin verilen karar, 26.02.2021 tarihli dilekçe ile davalılar vekili tarafından kesinleştirme şerhinin kaldırılması ile birlikte eski hale getirme istekli temyiz edilmiştir.
Dosya içeriği itibariyle davalılar … ve … tarafından Kestel 1.Noterliğinin 11.10.2017 tarihli ve 11811 yevmiye numaralı vekaletnamesi ile Avukat …’ın vekil olarak tayin edildiği, yargılama sırasında davalıları temsil ettiği, cevap dilekçesi sunduğu, davalılar adına çıkartılan tebligatların vekil …’a yapıldığı, yine aynı şekilde gerek İlk Derece Mahkemesince gerekse Bölge Adliye Mahkemesince çıkartılan tebligatların davalılar vekili olarak Avukat …’a yapıldığı hususları birlikte değerlendirildiğinde 6100 sayılı HMK′nin 95. ve devamı maddelerinde düzenlenen eski hale getirme talebi yönünden yasal koşulların bulunmadığı anlaşıldığından, davalılar vekilinin eski hale getirme talebinin REDDİNE,
Diğer taraftan, mahkemece gerekçeli kararın davalılar vekiline tebliğinden itibaren iki haftalık yasal temyiz süresi geçtikten sonra davalılar vekili tarafından 26.02.2021 tarihinde temyiz talebinde bulunulduğundan; 6100 sayılı HMK’nin 366. maddesi yollamasıyla HMK’nin 346/1. maddesi ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01.06.1990 tarihli ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı kararı uyarınca davalılar vekilinin 26.02.2021 tarihli dilekçesinin SÜREDEN REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde iadesine, 04/11/2021 tarihinde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.