YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/743
KARAR NO : 2020/1827
KARAR TARİHİ : 12.03.2020
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU KAYDINDAKİ ŞERHİN TERKİNİ- TAPU İPTALİ VE TESCİL
Taraflar arasındaki davadan dolayı Kuşadası 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 28/05/2019 gün 2019/62 Esas 2019/398 Karar sayılı hükmün bozulmasına ilişkin olan 07.10.2019 gün ve 2019/3880 Esas, 2019/5079 Karar sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, 10.000-TL değer gösterilerek açılmış ve mahkemece bu değer üzerinden 28/05/2019 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır.(Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı)Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 07.10.2019 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’un 440/III-1 maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK.’na ilave edilen Ek Madde 4’e göre de; 1.1.2019 tarihinden itibaren değeri 19.680-TL’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 22/01/2020 tarihli dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine 12/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.