YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3935
KARAR NO : 2021/4817
KARAR TARİHİ : 28.09.2021

MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL-TENKİS

Taraflar arasındaki davadan dolayı Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinden verilen 14.10.2020 gün ve 876-1478 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuki nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince, muvazaanın varlığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; davalılardan …tarafından yapılan istinaf başvurusu Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince kabul edilerek esastan reddedilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK.’nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” hükmüne yer verilmiş, 2020 yılı itibarıyla HMK.’nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 72.070.00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil davalarında davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, muris muvazaası nedeniyle terekeye dönüş istekli olarak tapu iptal-tescil talebinde bulunulmakla birlikte; ilk derece mahkemesince pay oranında verilen iptal-tescil kararı davacı tarafından istinaf edilmediğinden davacının talebini pay oranında iptal-tescil olarak daralttığı kabul edilerek değerlendirme yapıldığında temyiz edilen karara konu 4 numaralı bağımsız bölümün dava tarihi itibarıyla değeri 208.853,00 TL olup, davacının ¼ olan miras payına karşılık gelen 52.215,25 TL’nin 2020 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 72.070.00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacı tarafın temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, 28/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.