Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2019/1997 E. 2019/5308 K. 16.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1997
KARAR NO : 2019/5308
KARAR TARİHİ : 16.10.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı …3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 19.11.2015 gün ve 2014/219 Esas – 2015/534 Karar sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan 07.02.2019 gün ve 5565 Esas – 769 Karar sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-
Dava, 10.000,00.-TL değer gösterilerek açılmış ve mahkemece bu değer üzerinden 19.11.2015 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.04.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 07.02.2019 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’nun 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK.’na ilave edilen Ek Madde 4’e göre de; 01.01.2019 tarihinden itibaren değeri 19.680,00.-TL’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile) davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 14.03.2019 günlü dilekçesinin REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine 16/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.