Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2018/4927 E. 2020/5076 K. 14.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4927
KARAR NO : 2020/5076
KARAR TARİHİ : 14.10.2020

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı Elazığ Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01.02.2018 gün 2016/560 Esas – 2018/58 Karar sayılı kararın davacı tarafından istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 25.09.2018 gün 498-1316 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi süresinde davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, Tetkik Hakimi …’ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, görüşü alındı, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen kararın davacı tarafından istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, davacının istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, verilen karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK.’nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” hükmüne yer verilmiş, 2018 yılı itibarıyla HMK.’nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 47.530.00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda dava değeri taşınmazın tümünün değeri üzerinden davayı açan mirasçı veya mirasçıların payına isabet eden değerdir.
Somut olayda, davanın 15.000 TL değer gösterilmek suretiyle açıldığı, çekişme konusu taşınmazın keşfen saptanan değerinin 53.820 TL olduğu, davacının 1/6 miras payına isabet eden 8.970 TL’nin 2018 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 14.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.