YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4791
KARAR NO : 2019/233
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı …2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 30.11.2016 gün ve 2015/276 Esas 2016/377 Karar sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan 12.09.2018 gün ve 193-12238 Karar sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Dava, 10.12.2012 günlü dilekçe ile 10.000,00 TL. değer gösterilerek açılmış ve bu miktar üzerinden 30.11.2016 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.04.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirleniken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep, karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 12.09.2018 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’nun 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19. maddesi ile HUMK’na ilave edilen ek madde 4’e göre de; 01.01.2018 tarihinden itibaren değeri 15.910.00.TL.’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile) davalının karar düzeltme istemine ilişkin 09.10.2018 günlü dilekçesinin REDDİNE, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.