Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2018/347 E. 2020/2882 K. 18.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/347
KARAR NO : 2020/2882
KARAR TARİHİ : 18.06.2020

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ: TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada:Davacılar, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteği ile açtıkları davanın kabulüne ilişkin verilen kararın derecattan geçerek kesinleştiğini ve fakat dava konusu 2978 parsel sayılı taşınmazın parsel numarasının hüküm fıkrasının 1. bendinde hatalı şekilde 2878 olarak yazılarak karar verildiğini ileri sürülerek tashih isteğinde bulunmuşlardır.
Davalılar, ilamın kesinleşme tarihinden itibaren on yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu, zamanaşımına uğrayan ilam yönünden ise; düzeltme istenemeyeceğini belirterek talebin reddini savunmuşlardır. Mahkemece, çekişmeli taşınmazın parsel numarasının hüküm fıkrasında 2978 yerine maddi hata sonucunda 2878 olarak yazıldığı gerekçesiyle tashih isteğinin kabulüne karar verilmiştir.Tashih isteğinin kabulüne ilişkin olarak verilen ek karar davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi …’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-K A R A R-
Dava, hükmün tashihi isteğine ilişkin olup; tashih isteğinin kabulüne ilişkin olarak verilen 30.10.2017 tarihli ek karara karşı davalılar tarafından 01.11.2017 tarihli dilekçeyle temyiz yoluna başvurulmuş ve mahkemece 08.12.2017 tarihli ek karar ile tashih kararının kesin olarak verildiği gerekçesiyle anılan temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir. Hemen belirtmek gerekir ki, hükmün tashihi isteklerine ilişkin verilen kararlara karşı temyiz kanun yolunun kapalı olduğuna dair yasal düzenleme bulunmamaktadır. Bu durumda, davalıların 30.10.2017 tarihli ek karara yönelik temyiz başvurularının reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Hal böyle olunca;
1-Yerel Mahkeme’nin 08.12.2017 tarihli ek kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Dosya içeriğine, kararın dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye göre; davalıların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan 30.10.2017 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı 23.00 TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına,18/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.