YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1621
KARAR NO : 2017/2499
KARAR TARİHİ : 10.05.2017
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili temyizi sonucu, Dairenin 25.11.2014 gün, 2014/14854 Esas, 2014/18284 Karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa’nın geçici 4/1. maddesi uyarınca temyiz incelemesi yapılmak üzere Daireye gönderilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
-KARAR-
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, maliki olduğu 1318 ada 51 parsel sayılı taşınmazı davalının çocuk parkı olarak kullanmak suretiyle haksız yere işgal ettiğini, 26.07.2012 tarihli ihtarname ile dava konusu taşınmazdaki müdahalelerini sonlandırmalarını bildirdiği halde sonuç alınamadığını ileri sürerek, 01.01.2009-31.08.2012 tarihleri arasındaki dönem için 5.580,00 TL ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar Dairece; “…tarafların sıfatı ile 3533 sayılı kanunun 1. ve 4. maddeleri hükümleri dikkate alınarak uyuşmazlığın hakem sıfatı ile çözümlenmesi gerektiği gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, genel hükümlere göre incelenerek sonuca gidilmiş olması doğru değildir…” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece dava konusu taşınmazın tamamının…Vakfına ait olduğunu Vakıflar Genel Müdürlüğünün kendi payı bulunmayıp mazbut…Vakfına ait taşınmaz olduğu, uyuşmazlığın 3533 sayılı yasaya göre çözümlenmesi Vakıflar yönünden mümkün olmadığı, davaya genel mahkeme sıfatıyla bakılması gerektiği gerekçesiyle önceki kararda direnilmesine karar verilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 3533 sayılı Zorunlu Tahkim Yasasının 4.maddesi uyarınca; Katma bütçe ile idare edilen daireler, belediyeler, özel bütçe ile idare olunan daire ve müesseselerden biriyle Genel Bütçeye dahil dairelerden biri arasında çıkan uyuşmazlıklar, o yerdeki yüksek dereceli hukuk mahkemesi başkanı veya hakimi tarafından hakem sıfatıyla çözümlenir.
Ne var ki somut olayda; dava konusu taşınmazda davacı … Genel Müdürlüğünün değil onun idaresindeki mazbut vakfın mülkiyet hakkı bulunduğundan uyuşmazlığın 3533 sayılı Yasaya göre değil genel mahkemede çözülmesi gerektiği kuşkusuzdur. (Hukuk Genel Kurulu’nun 23.08.2008 tarih 2008/3-10 Esas 2008/32 Karar sayılı kararı )
Bu durumda mahkemenin direnme kararının doğru olduğu anlaşıldığından, Dairenin 25.11.2014 gün, 2014/14854 Esas, 2014/18284 Karar sayılı BOZMA KARARININ KALDIRILMASINA,
Davalı vekilinin esasa ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle, direnme kararında belirtilen gerekçelerle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 223.38.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.