Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2016/6215 E. 2017/2167 K. 26.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6215
KARAR NO : 2017/2167
KARAR TARİHİ : 26.04.2017

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemenin görevsizliğine ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi …’ün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Davacı, 14.06.2014 tarihinde ölen muris …’in maliki olduğu 75 parsel sayılı taşınmazını 17.09.2002-31.10.2009 tarihleri arasında … A.Ş.’ye kiraya verdiğini, bu tarihten sonra ise davalı …. tarafından haklı ve geçerli bir neden bulunmaksızın kullanılarak işgal edildiğini ileri sürerek, 31.10.2009-25.08.2014 arası dönem için şimdilik 26.027,00 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, zamanaşımı definde bulunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kira ilişkisinin varlığı gerekçesiyle davanın sulh hukuk mahkemesinde görülmesi gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmiştir.
Dava, davalının çekişme konusu taşınmazda fuzuli şagil konumda olması nedeni ile haksız kullanım tazminatı istemi ile açıldığına göre; anılan isteğin 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun mülkiyetle ilgili hükümlerinden kaynaklandığı ve uyuşmazlığın çözümünün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 2/1. maddesi uyarınca asliye hukuk mahkemesinin görevinde bulunduğu kuşkusuzdur. Görev, kamu düzeniyle ilgili olup, yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınması zorunlu bir usul kuralıdır.
Hâl böyle olunca, işin esasının incelenmesi, taraflar arasında hukuken geçerli bir kira ilişkisinin varlığının saptanması halinde davanın reddedilmesi, aksi halde haksız işgal tazminatı yönünden bir karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.