YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4511
KARAR NO : 2019/712
KARAR TARİHİ : 07.02.2019

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, mülga 2510 sayılı İskan Kanunu kapsamında göçebe hayatı yaşadıkları iddiası ile davalıların tarımsal iskana başvurduklarını, Mahalli İskan Komisyonu’nun 12/08/1992 tarih ve 182 no’lu kararı ile tarımsal iskan hak sahipliğini elde etmesi nedeniyle dava konusu 1659 parsel sayılı taşınmazın davalılar adına 18.02.2004 tarihinde tescil edildiğini, ne var ki davalı …’un başvuru öncesinde 1987 tarihinde başlayan … kaydının bulunduğunun ve babası …’un 1982 yılında başlayan … kaydının ve yaşlılık aylığı bağlandığının tespiti üzerine Mahalli İskan Komisyonu’nun 27/04/2012 tarih ve 2012/338 no’lu kararı ile 12/08/1992 tarih ve 182 nolu komisyon kararı ve hak sahipliğinin iptal edildiğini ileri sürerek tapunun iptali ile taşınmazın Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalılar, 2510 sayılı İskan Kanuna göre başvuru yaptıklarını, bildirip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi …’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle 12.07.2013 tarihinde kabul edilen 6495 sayılı Kanun ile 5543 sayılı İskan Kanununda eklenen Geçici 7. maddesinin üçüncü fıkrasında; “Mülga 2510 sayılı kanuna göre hak sahibi olanların hak sahiplikleri herhangi bir koşul aranmaksızın bu kanuna göre devameder.” hükmüne yer verilmiş olup davanın reddedilmesi bu gerekçe ile ve sonucu itibariyle doğru olduğuna göre davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 07.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.