Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2016/11231 E. 2019/3851 K. 17.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11231
KARAR NO : 2019/3851
KARAR TARİHİ : 17.06.2019

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ: GAİPLİK

Taraflar arasında görülen gaiplik, mal varlığının intikali davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi …’ün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (TMK) 588. maddesinden kaynaklanan gaiplik ve malvarlığının intikali isteklerine ilişkindir.Davacı …, 235 ve 236 parsel sayılı taşınmazlar hakkında … Sulh Hkuk Mahkemesinin 1994/409 Esas sayılı dosyası ile ortaklığın giderilmesi davası açıldığını, taşınmazların paydaşlarından olan …, …, …, …, …’in kim olduğunun bilinmemesi nedeniyle … Sulh Hukuk Mahkemesinin 1994/401 Esas 1994/767 Karar sayılı kararı ile … Mal Müdürünün kayyım olarak tayin edildiğini, adı geçen gaiplerin hissesine isabet eden satış bedelinin kayyım hesabına aktarıldığını, kayyımla idare süresinin dolduğunu ileri sürerek adı geçenlerin gaipliklerine ve malvalıklarının Hazineye intikaline karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, davanın çekişmesiz yargı işi olduğu, sulh hukuk mahkemesinin görevli bulunduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, karar temyiz edilmeden kesinleşmiş ve dosya sulh hukuk mahkemesine gönderilmiş; sulh hukuk mahkemesi de, işin esası hakkında hüküm kurarak davanın reddine karar vermiştir.
Ne var ki, TMK’nın 588. maddesinden kaynaklanan davaların taşınmazın aynına (mal varlığına) yönelik olduğu gözetildiğinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK) 2. maddesi kapsamında kaldığı ve görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğu tartışmasızdır. Görev, kamu düzeniyle ilgili olup yargılamanın her aşamasında resen ve öncelikle dikkate alınmalıdır.Hâl böyl olunca, görevsizlik kararı verilmesi yerine, yazılı biçimde hüküm kurulması doğru değildir. Davacı …’nin temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.