Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2015/5318 E. 2015/5999 K. 22.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5318
KARAR NO : 2015/5999
KARAR TARİHİ : 22.04.2015

MAHKEMESİ: ÇERKEZKÖY 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/06/2012
NUMARASI : 2011/672-2012/309

Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, babaları olan ortak mirasbırakan ……………..’nun maliki olduğu 2890 parsel sayılı taşınmazdaki ½ payının kadastro sırasında oğlu olan davalıya 1968 yılında hibe edildiğinden bahisle kadastroca davalı adına tespit ve tescil edildiğini, ancak işlemin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu iptali ile mirasçıları adlarına tesciline karar verilmesini istemişlerdi.Davalı,zamanaşımı ve hak düşürücü sürenin dolduğunu, tapusuz taşınmazlarda muvazaa iddiasının dinlenemeyeceğini belirtip davanın reddini savunmuştur.Mahkemece,3402 sayılı Kadastro Kanunun 12/3. maddesi gereğince 10 yıllık hak düşürücü sürenin dolduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacılar vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi ………………..ün raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere ve özellikle; kadastro tespitinin 06.02.1970 tarihinde yapıldığı ve kadastro tespitinin 24.07.1970 tarihinde kesinleşmesinden sonra mirasbırakanın 15.10.2002 tarihinde ölümü ile TMK’nun 599. maddesi hükmü gereğince davacılar tereke üzerinde hak sahibi olduğu (bir başka deyişle davacının dayandığı hak kadastrodan önceki neden olmayıp murisin ölümü ile elde ettiği hak olduğu) gözetildiğinde davanın hak düşürücü süreden reddi isabetli değilse de, tapusuz taşınmazlardaki zilyetliğin devrinden ibaret mülkiyetin nakline ilişkin sözleşmelerin hiçbir şekil şartına bağlı kalmadan geçerli olmaları nedeniyle kadastroca senetsizden davalı adına tespit ve tescil edilen çekişmeli taşınmazdaki ½ pay hakkında 01.04.1974 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı’nın uygulama yeri bulunmadığına, koşullarının varlığı halinde TMK’nun 560 ila 571. maddelerinde öngörülen tenkis davasına konu edilebileceği,davada böyle bir istekte de bulunulmadığına ve bu gerekçe ile sonucu itibariyle doğru olan ret kararında bir isabetsizlik bulunmadığına göre; davacıların temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 27.70.-TL onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 22.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.