Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2015/1735 E. 2015/5216 K. 09.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1735
KARAR NO : 2015/5216
KARAR TARİHİ : 09.04.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 22. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2012/229-2013/233

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacılar, kayden paydaşı oldukları .. ada.. parsel (ifraz ile oluşan .. ada .. parsel) sayılı taşınmazın dava dışı paydaş A.. D.. tarafından kiraya verilmek suretiyle davalı şirket tarafından kullanıldığını, bu yere baz istasyonu tesis edildiğini, kendilerine herhangi bir ödeme yapılmadığını, 24.04.2009 tarihine kadar taşınmazın haksız kullanımı nedeniyle davalı aleyhine açtıkları davanın Kadıköy 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/17 Esasında derdest olduğunu ileri sürerek 24.04.2009 tarihinden 14.03.2012 tarihine kadar 10.000,00-TL ecrimisile karar verilmesini istemişler, yargılama sırasında taleplerini 33.524,74-TL olarak ıslah etmişlerdir.
Davalı, çekişmeli taşınmazda kira sözleşmesine dayanarak kiracı sıfatıyla bulunduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kullanımının haksız olduğu, paydaşlardan biri tarafından kiraya verilen taşınmazlarda intifadan men koşulunun aranmayacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan deliller ile; çekişme konusu .. ada .. parsel sayılı taşınmazın davacılar ve dava dışı A.. D.. adına paylı mülkiyet üzere kayıtlı iken, A.. D..’nin payını 29.08.2013 tarihinde dava dışı bir şirkete sattığı, A.. D..’nin taşınmazı 29.05.2006 tarihli kira sözleşmesi ile davalıya kiraladığı ve ecrimisil istenilen dönemde kira bedellerini tahsil ettiği, mahkemece yapılan keşifte saptandığı üzere taşınmazın 28,46 m2’lik kısmının, üzerine baz istasyonu tesis edilmek suretiyle davalı şirket tarafından kullanıldığı sabittir.
Bilindiği ve TMK’nin 691/1 maddesi ile 06.05.1955 tarih, 12/18 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, pay ve paydaş çoğunluğu sağlanmadan yapılan kira sözleşmelerinin diğer paydaşları bağlamayacağı, bu nedenle davalının kullanımının haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığı belirlenmek, ayrıca İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/17 (2014/277) Esas sayılı dosyası ile saptanan rakamlar esas alınmak suretiyle ecrimisile hükmedilmesi kural olarak doğrudur. Davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine.
Dava, 14.03.2012 tarihinde 6100 s. HMK’nun 107. maddesine dayanılarak belirsiz alacak davası olarak açılmış olup, bu tür davalarda davacı ıslah yapmaya gerek olmaksızın sadece arttırdığı kısmın harcını yatırarak kısmi talebini tam talebe dönüştürebilir. Zamanaşımı ve faiz başlangıcı da dava tarihine göre hesaplanır.
Öte yandan, ecrimisil davalarında talep olması halinde, bilirkişi tarafından her yıl için saptanan ecrimisil miktarına tahakkuk tarihleri olan dönem sonlarından itibaren yasal oranda faize hükmedilmesi gerekir.
Bu durumda, mahkemece her yıl için belirlenen ecrimisile dönem sonlarından itibaren faize hükmedilmesi yerine alacağın tamamına 24.04.2009 tarihinden itibaren faiz işletilmesi doğru değildir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları değinilen yön itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.