YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15831
KARAR NO : 2015/13226
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
ESAS NO : 2015/15831
MAHKEMESİ : UZUNKÖPRÜ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/05/2015
NUMARASI : 2013/321-2015/163
Taraflar arasındaki davadan dolayı Uzunköprü 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 13.05.2015 gün ve 321-163 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (I) sayılı tarifenin yargı harçları başlığını taşıyan bölümünün karar ve ilam harcı başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı; 2-a fıkrasında ise, 1. fıkra dışında kalan davalarla, taraf teşkiline imkan bulunmayan davalarda verilen esas hakkındaki kararlar ve davanın reddi kararlarında maktu karar ve ilam harcı; IV. kısmında da, temyiz başvuru harcı alınacağı hükme bağlanmıştır.
Öte yandan, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK’nın) geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun(HUMK’nın) 434. maddesinde, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harcın tamamının ödenmesi gerektiği belirtilmiş; harcın tamamının ödenmemesi halinde yapılacak işlemin usul ve esasları gösterilmiş; 10.05.1965 tarihli ve 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararıyla da, peşin ödenmesi gerekli temyiz harcının, hüküm altına alınan karar ve ilam harcının dörtte biri olacağı kabul edilmiştir.
Somut olayda, hükmü temyiz eden davalı taraftan, mahkemece hükmedilen karar ve ilam harcının dörtte biri oranında nispi temyiz harcı alınması yerine, maktu temyiz harcı alınmak suretiyle dosyanın temyiz incelemesine gönderildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, eksik kalan temyiz harcının 1086 sayılı HUMK’nın 434. maddesi gözetilmek suretiyle tahsil edilmesi, ondan sonra gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.