Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2015/1288 E. 2017/4915 K. 04.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1288
KARAR NO : 2017/4915
KARAR TARİHİ : 04.10.2017

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar-karşı davalılar; dava konusu 223 ada 19 parsel sayılı taşınmazda mirasbırakanları … ile davalının paylı malik olduklarını, taşınmaz üzerindeki binanın giriş katını davalının kahvehane olarak kullandığını, kendilerinin ise üst kattan az miktarda kira geliri elde ettiklerini, kira gelirlerinin denkleştirilmesi yönündeki isteklerinin davalı tarafından kabul edilmediğini ileri sürerek, 15.3.2006 -30.04.2006 dönem aralığı için açtıkları ecrimisil davasının … 5.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2006/809-2007/745 sayılı ilamıyla kabul edilerek kesinleştiğini, 01.05.2006-30.03.2008 dönem aralığı için açtıkları ecrimisil davasının … 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/180-2009/295 sayılı ilamıyla 7.000TL ecrimisile hükmedilip kesinleştiğini, anılan dosyada ecrimisil alacak miktarı 10.872,50TL olarak belirlendiğinden, kalan 3.872,50TL ile birlikte 01.04.2008 -29.02.2012 tarih aralığı için toplam 31.523,90TL ecrimisilin tahsilini istemişlerdir.
Davalı-karşı davacı; davacıların mirasbırakanı … ile dükkanların kullanımı yönünde anlaştıklarını, uzun yıllardır anlaşmaya uygun olarak üst katların …, giriş katın ise kendisinin kullanımında olduğunu, giriş kattaki kahvehanenin kira geliri ile üst katlardaki 6 dükkanın kira geliri toplamının eşit olduğunu, asıl davanın reddinin gerektiğini, üst katlarda bulunan 6 dükkan davacılar tarafından kiraya verilerek gelir elde edildiğini ileri sürerek 10.000TL ecrimisil istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen, karşı davanın tamamen kabulüne ilişkin verilen karar Dairece; “..tarafların paylarına karşılık çekişmesiz olarak kullandıkları dükkanların olduğu gözetilerek asıl ve karşı davanın reddine karar verilmesi gerekirken dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir. ” gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda dava ve karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, taraflarca temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi … ‘un raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davacılar-karşı davalıların temyiz itirazları yerinde değildir. Reddi ile usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 6.20.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davacılar-karşı davalılardan alınmasına.
Davalı-Karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Tebligat Kanunu 11.maddesine göre vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır. Vekil birden çok ise bunlardan birine tebligat yapılması yeterlidir. Eğer tebligat birden fazla vekile yapılmış ise, bunlardan ilkine yapılan tebliğ tarihi asıl tebliğ tarihi sayılır.
Davalı-karşı davacı … hem Av. …’ı hem de Av….’ı vekil tayin etmiş, hüküm Av. …’a 21.10.2014 tarihinde, Av. …’a ise 27.10.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise avukatlarca 11.11.2014 günü verilmiştir. İlk tebliğ günü ile temyiz tarihi arasında 15 günden fazla süre geçtiğinden HUMK.’nun 432/4. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davalı-karşı davacı …’un temyiz isteğinin SÜREDEN REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde davalı-karşı davacıya iadesine, 04.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.