Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2015/125 E. 2015/738 K. 20.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/125
KARAR NO : 2015/738
KARAR TARİHİ : 20.01.2015

MAHKEMESİ : GAZİOSMANPAŞA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/07/2014
NUMARASI : 2011/756-2014/576
Taraflar arasındaki davadan dolayı Gaziosmanpaşa 1.Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 08.07.2014 gün ve 756-576 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ………. vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (I) sayılı tarifenin yargı harçları başlığını taşıyan bölümünün karar ve ilam harcı başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı; 2-a fıkrasında ise, 1. fıkra dışında kalan davalarla, taraf teşkiline imkan bulunmayan davalarda verilen esas hakkındaki kararlar ve davanın reddi kararlarında maktu karar ve ilam harcı; IV. kısmında da, temyiz başvuru harcı alınacağı hükme bağlanmıştır.
Öte yandan, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK’nın) geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun(HUMK’nın) 434. maddesinde, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harcın tamamının ödenmesi gerektiği belirtilmiş; harcın tamamının ödenmemesi halinde yapılacak işlemin usul ve esasları gösterilmiş; 10.05.1965 tarihli ve 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararıyla da, peşin ödenmesi gerekli temyiz harcının, hüküm altına alınan karar ve ilam harcının dörtte biri olacağı kabul edilmiştir.
Somut olayda, hükmü temyiz eden davacılardan sadece temyiz başvuru harcı alındığı, maktu temyiz harcı alınmadan dosyanın temyiz incelemesine gönderildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 1086 sayılı HUMK’nın 434. maddesi gözetilmek suretiyle eksik kalan maktu temyiz harcının davacılardan tahsil edilmesi, ondan sonra gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine, GERİ ÇEVRİLMESİNE,20.1.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.