YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10601
KARAR NO : 2015/12689
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
MAHKEMESİ : SAKARYA 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2013
NUMARASI : 2013/424-2013/623
Taraflar arasında görülen davada;Davacı, maliki olduğu 1111 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan yapıya davalı Zühal’in diğer davalı tarafından kendisine tahsis edildiği gerekçesiyle kullanmak suretiyle müdahale ettiğini, kira ödemesi gerektiği yönündeki ihtara rağmen sonuç alınamadığını, davalı Zühal’in diğer davalı idarenin talimatı ile taşınmaza haksız olarak müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.Davalı Zühal, taşınmazı Kaymakamlık oluruna dayalı olarak kullandığını belirterek davanın reddini savunmuş, davalı idare vekili ise haksız müdahalede bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkemece; iddianın kanıtlandığı gerekçesiyle davalı idare yönünden davanın kısmen kabulüne, davalı Zühal bakımından ise davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davalı İdare tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ……………………..’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.Mahkemece, davalı Hazine yönünden davanın kısmen kabulü ile; müdahalenin men’ine, 810.00-TL. ecrimisilin tahsiline, davalı Zühal yönünden davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacıya ait taşınmaza haklı ve geçerli neden bulunmaksızın müdahale saptanmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Davalı Hazine’nin elatmanın önlenmesi talebi yönünden temyiz itirazları yerinde değildir.Reddiyle hükmün ONANMASINA,Ecrimisile yönelik temyiz itirazlarına gelince; davanın 29.11.2012 tarihinde 1.000-TL.ecrimisil talebi ile açıldığı, mahkemece 25.12.2013 tarihli kararla 810.00-TL.ecrimisilin davalı Hazine’den tahsiline karar verildiği anlaşılmaktadır.Bilindiği üzere; yerel mahkemelerce kurulan hükmün temyizinin mümkün olup olmadığı, bir başka deyişle temyiz yoluna başvurulabilirlik sınırı yerel mahkemelerin karar tarihine göre ve temyiz istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmüne göre belirlenir.(Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı).Hemen belirtilmelidir ki; 6100 sayılı Hukuk usulü Muhakemeleri Kanunu 427.maddesi hükmünde açıklanan yargı denetimine ilişkin kesinlik sınırı, 4146, 5219, 5236 sayılı Yasalarla 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820.00-TL. ye yükseltilmiştir.Hâl böyle olunca, hükmün ecrimisil yönünden kesinlik sınırı içerisinde olduğu kuşkusuzdur.Öte yandan niteliği itibarıyle kesin olan kararların temyiz edilmeleri halinde temyiz istemi hakkında yerel mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği kuşkusuzdur.Bu nedenle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollamasıyla) davalı Hazinenin ecrimisil talebi yönünden TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.