YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8498
KARAR NO : 2015/8204
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
MAHKEMESİ : BEYKOZ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/02/2014
NUMARASI : 2012/42-2014/61
Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar, davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, paydaşlar arasında ecrimisil isteğine, ilişkindir.
Davacılar, dava konusu … ada 812 parsel sayılı 1/2 payı ortak murisleri Z..D.. adına kayıtlı olan taşınmazdaki binada 2 daire ve 1 dükkanı davalı Cemile’nin; 1 daire ve garajın davalı Aydın’ın tasarrufunda olduğunu, kendilerinin yaralandırılmadığını, elde edilen gelirden haklarını vermediklerini ileri sürerek, fazlaya ait hakları saklı kalmak kaydıyla 18.286,00 TL ecrimisilin faizi ile birlikte davalı Cemile’den; 23.078,00 TL ecrimisilin faizi ile birlikte davalı Aydın’dan tahsilini istemişlerdir.
Davalılar Cemile ve Aydın; davacı Yüksel’in dava konusu taşınmazın zemin katındaki dairede 10 yıldır oturduğunu, davacı Arzu’nun da taşınmazın garaj katını depo olarak kullandığını, halende eşyalarının garajda bulunduğunu, bu nedenle intifadan men koşulunun oluşmadığını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, intifadan men koşulunun gerçekleştiği gerekçesiyle davacıların davasının kısmen kabulü ile davacı Yüksel için 1.645,00 TL , davacı Arzu için 6.181,00 TL olmak üzere toplam 7.826,00 TL ecrimisil bedelinin davalılardan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre, tarafların ortak mirasbırakan Zekariya’nın 1/2 ve davalı Cemile’nin 1/2 oranında paydaşı olduğu davaya konu 575 ada, 812 parsel sayılı taşınmaz üzerinde kat mülkiyeti veya kat irtifakı kurulu olmayan zemin ve 2 normal kattan oluşan 3 katlı 17 kapı nolu bina ile garaj, alt katı daire, üst katı dükkan olarak kulanılan 2 katlı 17/B kapı nolu bina bulunduğu, 17 nolu 3 katlı binadaki zemin katın boş, 1. kattaki dairenin davalı Cemile’nin,2.kattaki dairenin davalı Aydın’ın kullanımında bulunduğu, 17/B nolu 2 katlı binada ise, alt kattaki dairede davacı Yüksel’in ikamet ettiği, kapalı garajda ise davacı Arzu’ya ait ev eşyalarının bulunduğu, üst kattaki dükkanın davacı Cemile tarafından kiraya verildiği anlaşılmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, dava konu taşınmazda taraflar paydaştırlar. Paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan her zaman payına vaki elatmanın önlenilmesini ve/veya ecrimisil istiyebilir. Elbirliği mülkiyetinde de paydaşlardan biri öteki paydaşların olurlarını almadan veya miras şirketine temsilci atanmadan tek başına ortak taşınmazdan yararlanmasına engel olan ortaklar aleyhine ecrimisil davası açabilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı bir kısım yer varsa açacağı ecrimisil davasının dinlenme olanağı yoktur. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu, kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası açmak suretiyle çözümlemesi gerekmektedir.
Somut olaya gelince; taşınmaz üzerinde bulunan 17/B kapı nolu 2 katlı binada davacı Yüksel’in alt kattaki dairede ikamet etmek, davacı Arzu’nun ise kapalı garaja eşya koymak suretiyle tasarruf ettiği, ayrıca 17 kapı nolu 3 katlı binada zemin katın boş olduğu gözetildiğinde,davacıların taşınmazda kullandıkları ve çekişmesiz olarak kullanabilecekleri yerin bulunduğu açıktır.
Bu durumda, davacılar yönünden intifadan men koşulunun oluştuğu söylenemez.
Hâl böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Kabule göre, tarafların takas mahsup talepleri olmadığı halde, davacıların kullandıkları bölümlere ilişkin ecrimisil belirlenerek, bu tutarın davalıların kullandıkları bölümlere yönelik hesap edilen ecrimisil bedelinden mahsup edilerek hüküm altına alınması da isabetsizdir
Davalıların, temyiz itirazları bu sebeple yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.06.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
-KARŞI OY-
Davacılardan Y.. D.. yararına hükmedilen maddi tazminat miktarı 1.645,00.-TL olup; karar tarihi olan 13.02.2014 günü dikkate alındığında kesinlik sınırı içinde kalmaktadır. Bu nedenle, davalının davacılardan Y.. D..’e yönelik temyiz isteminin reddi gerekir.
Dairemiz çoğunluğunun kararı, davacı Y.. D.. yönünden de bozmuş olmasına yukarıda gösterdiğim nedenle katılmıyorum.