Yargıtay Kararı 1. Hukuk Dairesi 2014/8156 E. 2015/7962 K. 01.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8156
KARAR NO : 2015/7962
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

MAHKEMESİ : TORBALI 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/01/2014
NUMARASI : 2013/484-2014/12

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, tahliye ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece, elatmanın önlenmesi ve tahliyeye ilişkin taleplerin kabulüne ve ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı ve davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, elatmanın önlenmesi, tahliye ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi ve tahliyeye ilişkin taleplerin kabulüne, ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacının, Torbalı 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/143 Esas 2010/433 Karar sayılı ilamıyla 11/11/2010 tarihinde davalı ile boşanmalarına karar verilip, kararın 29.12.2010 tarihinde kesinleşmesine rağmen davalının maliki olduğu 175 parsel sayılı taşınmazı tahliye etmediğini ileri sürerek elatmanın önlenmesine, boşanma kararının kesinleştiği 29/12/2010 tarihinden itibaren 6.900 TL ecrimisile karar verilmesini istediği, davalınin ise Torbalı 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde dava konusu taşınmazın tapu kaydının iptali ile adına tesciline veya katkı payı alacağının tahsiline karar verilmesi talebiyle açtığı davanın neticesinin beklenilmesini, ihtarnamenin 30/10/2012 tarihinde tebliğ edilmiş olması nedeniyle, bu tarihten öncesine ilişkin ecrimisil isteminin haksız olduğunu, ayrıca taşınmaza faydalı ve zorunlu masraflar yaptığını belirterek hapis hakkı tanınması isteğinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davalı eski eş, boşanma kararından haberdar olduğu halde dava konusu bağımsız bölümü kullanmaya devam ettiğine göre artık iyiniyetli sayılamaz.
Hal böyle olunca, boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren hesaplanacak ecrimisile karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davacının temyiz itirazı bu nedenle yerindedir.
Davalının, temyiz itirazlarına gelince;
Davalı her ne kadar taşınmaza faydalı ve zorunlu giderler yaptığını ileri sürerek bu giderler, ödeninceye kadar hapis hakkı tanınmasını istemiş ise de; TMK’nun 994. maddesi uyarınca “ancak iyiniyetli zilyet, geri vermeyi isteyen kimseden şey için yapmış olduğu zorunlu ve yararlı giderler ödeninceye kadar şeyi geri vermekten kaçınabileceğinden” davalının temyiz itirazının reddine,
Hükmün yukarıda açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK’un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.